Verenigde Arabische Emiraten > Dineren in de Dubai Burj al Arab

Om half acht rijdt Walkhim de bus voor voor de reis terug naar Dubai. Walkhim schat in dat de tocht 4½ uur gaat duren. Na zo'n honderd kilometer is er een korte stop bij een benzinestation. Met mijn laatste Omaans geld koop ik een cola en een water. Kort daarna sta ik aan de grens.

Verenigde Arabische Emiraten - De wolkenkrabbers in Dubai langs de metrolijn

Dit neemt wat tijd in beslag omdat Walkhim niet de juiste formulieren blijkt te hebben. Hij loopt zuchtend van kantoortje naar kantoortje. Als alle paspoorten gestempeld zijn rijden we enkele kilometers door naar de grens van Dubai. Hier gaat het redelijk vlot en precies een uurtje later, heb ik de grensformaliteiten afgerond. Bij het naderen van Dubai stad valt het op hoe heiig het is. Er hangt veel zand en stof in de lucht. De skyline van Dubai is alleen te zien in Silhouetten. Om klokslag half één sta ik weer bij de receptie van het Flora Grand Hotel. Ik neem hier ook afscheid van Walkhim. Hij rijdt de bus vandaag nog terug naar Muscat. Ik krijg weer een suite met maar één dubbelbed. Er wordt is de zitkamer weer een extra bed bijgeplaatst. Net buiten het hotel wissel ik wat geld en neem vervolgens een taxi naar het Jumeirah Palmeiland. Het Palmeiland ligt vijftien kilometer van het hotel. Via de brede snelweg kom ik door het financiële district. ik zie de Burj Khalifa weer staan. Het voelt als een beetje thuiskomen. Voor ik er erg in heb, meldt de chauffeur dat ik het Palmeiland oprijd. Een brede weg met aan weerszijde hoge appartementengebouwen doet niet vermoeden dat ik een opgespoten eiland op rijd.

Verenigde Arabische Emiraten - Het luxe Atalantic Hotel in Dubai op de kop van het Palmeiland

In de verte doemt het luxe Atlantic Hotel op. Links en rechts zijn de toegangswegen naar de Palmbladeren. Deze wegen zijn niet vrij toegankelijk. Schuin boven mij zoemt de magneettrein over het eiland. Aan het einde van de Palm duikt de taxi een tunnel in om op de buitenring weer boven te komen. De taxichauffeur zet mij af bij de ingang van het Atlantic Hotel. Hij blijft op mij wachten. Al direct als ik binnen kom verbaas ik mij over de weelde. Luxe winkeltjes, glimmende vloeren en een groot aquarium aan de zijkant. Ik probeer naar een panoramaterras te komen maar zonder kamersleutel is dit niet mogelijk. Wel bekijk ik de lobby, de fontein en mag ik even buiten bij de ligweide kijken. Na een half uurtje ontmoet ik mijn taxichauffeur weer. Hij rijdt mij naar de Mall of the Emirates. Hier reken ik praktisch al mijn gewisselde geld met hem af. De Mall of the Emirates is een van de grootste en luxe shoppingcenters van Dubai. In de shoppingmall bevindt zich een overdekte skibaan. Deze Dubai Ski is de grootste overdekte skibaan ter wereld. Vanuit de mall zie ik hoe de mensen in de hal naar beneden skiën. Best een gek gezicht als het buiten boven de 30 graden is. Met de metro rijd ik terug naar het hotel. Voor in de metro zie ik Dubai-stad aan mij voorbij trekken.'s Avonds ga ik dineren in het zeven sterren hotel Burj al Arab. Het ruim 300 meter hoge gebouw ligt op een kunstmatig eiland voor de kust. Ik word voor de ingang afgezet. Ik loop door de draaideur naar binnen. De eerste indruk is overweldigend. De hal van het hotel reikt tot de bovenste verdieping.

Verenigde Arabische Emiraten - De kok in het Burj Al Arab hotel toont trots zijn maal

Aan weerszijde liggen de kamers. De balkons zijn afgewerkt met goud. Met de roltrap ga ik naar de lobby. Links van mij is een opvallende fontein, rechts ga ik langs een groot aquarium. De vissen kijken al niet meer van mij op. Boven is een tweede fontein met wisselende waterstralen. Af en toe spuit de fontein het water tientallen meters de lucht in. Een tafeldame heet mij welkom en wijst mij de tafel. Mijn stoel wordt netjes aangeschoven en mijn servet wordt voor mij op mijn schoot gelegd. Het buffet is zeer uitgebreid. Ik laat mij door de kok de diverse soorten vis uitleggen en opscheppen. Inktvis, zalmeitjes, sushi, krab en oesters. Eigenlijk is alles voorhanden. Ik kies alleen de bijzondere gerechten. Tussen de gangen door maak ik af en toe een wandeling door het hotel. De lobby, de gouden doorgang naar het toilet en de gouden liften naar de 27ste en bovenste verdieping. Het panoramarestaurant bovenin is niet toegankelijk. Via de panoramalift daal ik weer naar de begane grond. Ik sluit de avond af met een cappuccino met bonbons. Buiten maak ik enkele avondopnamen van de verlichte Burj al Arab. Terug in mijn eigen hotel denk ik nog lang terug aan deze geweldige ervaring.