Costa Rica > Slingeren tussen de boomtoppen

Na alle regen van gisteren kijk ik voorzichtig door de gordijnen. Ik zie de zon schijnen. Als ik buiten kom, blijkt er een toekan in de boom voor het hotel te zitten. Ik probeer het beestje tussen de takken vast te leggen. Wat een leuke verrassing. Na het ontbijt word ik opgehaald voor een canopy tour door het nevelwoud van Monteverde. Gezamenlijk met andere toeristen rijd ik in een kwartiertje naar de canopy toe.

Costa Rica - Aan de kabelbaan tussen het nevelwoud van Monteverde door

Ik krijg een tuigje aangemeten met katrol. Ik krijg helm op en handschoenen. Helaas zijn de handschoenen nog nat van het vorige gebruik. Met zo'n twaalf deelnemers stap ik in een busje. Het busje rijdt het bergpad omhoog naar de eerste kabel. De canopy tour bestaat uit 14 korte en lange kabelbanen door het bos. Leo geeft bij het begin uitleg over het roetsjen. Zijn collega George demonstreert hoe je moet hangen en hoe je moet remmen. Daarna is het tijd voor de eerste afdaling. Ik suis door de lucht naar het volgende platform. Een heerlijk gevoel. Bij ieder platform staat een medewerker die je signalen geeft of je wel of niet extra moet remmen. Zo kom ik netjes aan op ieder platform. Direct word ik geholpen naar de volgende kabel. Soms gaat een lange kabelbaan hoog over een dal waardoor ik zicht heb op de wijde omgeving. Het is een beetje mistig. Dit geeft een extra mooi effect. Net voor de laatste en langste kabelbaan bevindt zich de Tarzan-swing. Vanaf een steiger spring je naar beneden en slinger je heen en weer.

Costa Rica - Vanaf de hangbruggen in Monteverde is het oerwoud ook van boven te bekijken

Dit is niet mijn favoriete onderdeel. Ik vind het van het platform springen eng. Uit voorzorg geef ik Leo alvast het advies mij er maar gewoon af te duwen als ik niet durf. Een aarzelende sprong geholpen door een duwtje van Leo doet mij even laten heen en weer slingeren. Ondanks mijn angst in de eerste meters is de slinger daarna geweldig. Ik heb nauwelijks door dat twee medewerkers mij proberen af te remmen aan mijn benen. Ik raak hen bijna. Na enkele keren slingeren kunnen ze mij aan mijn benen afremmen. Daarna is het tijd voor de laatste kabelbaan. Deze kabelbaan doen we met z'n tweeën tegelijk. Ik hang achter, Imke voor. De kabelbaan is een kilometer lang. We suizen over de kabel met een snelheid van zo'n 70 kilometer per uur. Bij aankomst moet de voorste de signalen doorgeven of er geremd moet worden. Krachtig rem ik met twee handen onze tandem af. Ik rem iets te hard, waardoor we net voor het platform stil komen te hangen. Snel komt een medewerker aan de kabel om ons naar het platform te trekken. Ik ben veilig weer terug bij het beginpunt. Wat een leuke ervaring! Na een drankje vervolg ik met een wandeling door het nevelwoud. De tocht gaat over acht hangbruggen door het regenwoud. Vanaf de bruggen kan ik het woud zowel van onderen als van boven bekijken.

Costa Rica - Een tarantula spin houdt vanuit zijn holletje alles in de gaten

Ik loop over de hangbrug en zie de verscheidenheid aan bomen, struiken en klimops. Alle planten proberen een graantje van het licht en water mee te pikken. De mossen op de bomen. De bromelia's op de boomtakken en de soms tot twee meter grote bladeren. Heerlijk om hier te wandelen. Na anderhalf uur ben ik weer terug bij het beginpunt. Met het busje laat ik mij weer terugbrengen naar Santa Elena. In het centrum stap ik uit. Ik wandel door het kleine centrum, bekijk wat souvenir winkeltjes en bestel een biertje in een cafeetje op de weg terug naar het hotel. Tot mijn verbazing is het vandaag nog steeds droog. Dit biedt mogelijkheden om vanavond alsnog de avondwandeling te doen. Roy pikt mij om half zes op bij het hotel. Het is nog steeds droog, al hangen er dichte en mistige wolken. Ik ga de avondwandeling gewoon maken. In een minuut of tien rijd ik naar het beginpunt. Hier krijg ik een zaklantaarn en volg ik Roy het bos is. Direct spot Roy links en rechts verschillende dieren. Een heel klein kikkertje, een kevertje en insecten. In een buis heeft zich een Tarantula spin teruggetrokken. In het schijnsel van de zaklantaarn zie ik het harige beest zitten. Roy laat verschillende spinnen zien, enkele slangen en diverse sprinkhanen. Het is grappig te zien dat het bos zo vol met dieren zit. Vogels zitten slapend op takken. Een toekan slaapt boven het pad. Aan het einde van de tocht spot Roy een kinkajoe. Terwijl ik kijk, klimt een tweede kinkajoe omhoog. Met flink gekrijs wordt de indringer verdreven. Ik zie verschillende boomtoppen heen en weer zwiepen. Na twee uur ben ik weer terug. Ik bedank Roy en sluit de avond af met eten in het dorpje.