Andorra > Regen in Andorra

Ik word wakker van het geluid van omvallende stoelen op het terras. Een flinke windvlaag. Het raam van mijn hotel kamer, dat op een kiertje stond, waait open. Direct hoor ik een flinke regenbui op het dak losbarsten. Het regent in. Ik ga mijn bed uit om het raam dicht te doen. De vensterbank is al nat. Het is iets voor zeven uur. Buiten is het zwaar bewolkt en dreigend. Geen goed vooruitzicht. Ook na het ontbijt regent het nog steeds. Ik neem voor de zekerheid mijn volledige regenuitrusting mee en pak wat extra kleding inverpakt in plastic. Met de bus rijd ik over de doorgaande weg richting de hoofdstad. Enkele kilometers voor Andorra la Vella slaat de chauffeur rechtsaf. Via een drie kilometer lange tunnel kom ik in de noordelijke vallei van Andorra. Via de plaatsen Segudet en Ordino kom ik uiteindelijk bij het natuurgebied Vall de Sorteny.

Andorra - Klaar om de oude ijzermijn te betreden

Helaas zit het weer niet mee. Het lijkt wel of het nog harder is gaan regenen. Er wordt overlegd in de bus en besloten om niet met dit weer te gaan wandelen. Als alternatief rijden we een klein stukje terug naar Ordino. Hier bezoek ik een natuurmuseum. Via een video krijg ik uitleg over het ontstaan van de Pyreneeën en van de flora en fauna in dit gebied. Ondertussen hoop ik dat het buiten snel droog wordt. Ook bezoek ik een ijzermijn. Ik krijg een plastic poncho en een helm op. Met een groep van maximaal acht personen tegelijk kan ik de mijn in. In de mijn wordt uitgelegd hoe het ijzer ontstaat en hoe het ijzer gewonnen werd. Alle ijzermijnen in Andorra zijn tegenwoordig gesloten. Machinale winning in Spanje en Frankrijk is inmiddels veel efficiënter. Voor ik er erg in heb sta ik al weer buiten op het parkeerterrein. Ik schat de mijnschacht op net vijfentwintig meter. Twijfelend geef ik mijn ervaring door aan de tweede groep. Ik steek de straat over voor een lekkere kop koffie. Terwijl ik de koffie drink zie ik het buiten tot mijn verrassing droog worden. Ik zie zelfs de zon doorbreken. De blauwe lucht is ook de andere reisgenoten niet ontgaan. We besluiten terug te keren naar het natuurpark en een korter route te lopen. Het is nu al te laat om nog helemaal naar het bergmeer te lopen.

Andorra - Wandelen tussen de bloemen in de bloemvallei

De buschauffeur is uiterst flexibel. Hij vindt het allemaal prima om ons van locatie naar locatie te rijden. Wel zo prettig op zo'n wisselvallige dag. Ik stap weer uit bij het parkeerterrein van het natuurpark Vall de Sorteny. Via een snel stijgend pad kom ik bij de botanische tuin. Hier eet ik mijn lunchpakket op. Ik sla af richting de Planell del Quer. Een stijgend pad door een kleurrijke vallei. Ik begrijp al direct waarom deze vallei de bloemenvallei genoemd wordt. Ik klim naar de top van de heuvel door een oase van bloemen. De andere kant van de heuvel is misschien nog wel mooier. Ik heb uitzicht over drie verschillende valleien. Boven de valleien zie ik wel donkere wolken hangen, maar vooralsnog is het droog. Via een zigzagpad daal ik weer af tot de rivier. Ik volg het snelstromende water weer tot aan het parkeerterrein. Hiervandaan volg ik het eekhoornpad. Dit pad loopt direct naar het plaatsje El Serrat. Het is rond half vier als ik arriveer bij een terrasje voor een lekker drankje. Het is tijdens de hele wandeling droog gebleven. Gelukkig! Met de bus rijd ik weer terug naar Soldeu. 's Avonds na het buffetdiner begint het weer te spoken in de vallei rond Soldeu. Onweersflitsen verlichten de heuvels onafgebroken. De regen klettert op het hoteldak. Ik kruip in mijn bed en ga slapen. Hopelijk is het morgenochtend weer droog.