Vietnam > Van Laos naar Vietnam

Vroeg op! Om zeven uur vertrekken we om op weg te gaan naar Vietnam. Eerst ontbijten we aan de overzijde van de straat. Vervolgens rijden we in ongeveer één uurtje naar de Vietnamese grens. De grens ligt hoog in de bergen bovenop een bergpas. Als we aankomen is het erg druk bij de grens. Talloze bussen staan al te wachten. Wij wandelen alvast naar de grenspost van Laos. In het douane gebouw verloopt het chaotisch. Het loket voor internationale reizigers is gesloten. Er zit niets anders op dan aan te sluiten bij het nationale loket. Nou ja, aansluiten? Van alle kanten wurmen mensen zich in de rij om maar vooral snel aan de beurt te zijn. Wij sluiten met de hele groep een cordon om het loket, om ook de paspoorten af te kunnen geven. Veel maakt dit allemaal niet uit, want bij de afwikkeling van het stempelen, blijken onze paspoorten praktisch al laatste te worden afgehandeld.

Vietnam - Het vervoer van de nog levende varkens achter op de brommer

Ik maak van de tijd gebruik om euro's naar Vietnamese Dong te wisselen. Dit was achteraf niet zo'n goed idee, want de koers blijkt later ongeveer de koers van de dollar te zijn. Als alle paspoorten afgehandeld zijn, verplaatsen we ons naar de Vietnamese zijde van de grens. Hier nemen we afscheid van de buschauffeur. Aan de andere kant van de grens staat een andere bus met chauffeur ons op te wachten. De formaliteiten aan de grens duren lang. Gelukkig schijnt ondertussen de zon en wachten wij gelaten in het zonnetje. Uiteindelijk wandel ik met mijn paspoort en alle nieuwe stempeltjes over de grens, Vietnam in. Onze gids is Thong, een Vietnamees die iets beter Engels spreekt als Wan. Alleen eindigt hij iedere zin met een verlegen grinnik, waardoor zijn verhaal komisch overkomt. De bus is een stuk groter dan de vorige bus. We hebben hierdoor ook meer stoelen ter beschikking. De bus rijdt de bergpas slingerend naar beneden. In een van de dorpjes maken we een korte stop voor koffie. Daarna rijden we door naar het laagland van Vietnam. Vietnam is direct heel anders dan Laos. Het is veel drukker op straat en de verschillende dorpen zijn praktisch tegen elkaar aan gegroeid. Vietnam is vlak met uitgestrekte rijstvelden. De groene gloed heeft veel weg van de Hollandse weilanden, alleen zonder de koeien en schapen. De Vietnamezen zijn veel meer gericht op de handel. Onder ieder huis is wel een winkeltje ingericht met goederen. Ook het straatbeeld is heel anders dan Laos. Het is veel drukker op straat. Heel veel mensen verplaatsen zich met brommers en fietsen.

Vietnam - Het rijst wordt bewerkt op het land

Ook wordt hier veelvuldig gebruik gemaakt van de toeter (of misschien viel het juist in Laos op, dat daar geen gebruik van gemaakt werd?). We draaien de highway 1 op, de doorgaande weg tussen Hanoi en Ho Chi Minh Stad (voorheen Saigon). Vietnam is in dit middengebied maar vijftig kilometer breed en het landschap is vooral vlak. Ik had niet verwacht dat Vietnam zo vlak zou zijn. Langs de highway is sprake van één lange lintbebouwing van huizen en winkeltjes. Onderweg zien we de nodige symbolen van het communisme: monumenten, spandoeken en bij heel veel huizen hangt de Vietnamese vlag. Ik probeer me voor te stellen hoe de Amerikanen hier tijdens de Vietnam oorlog geopereerd moeten hebben. In iets groter plaatsje langs de highway lunchen we in een wat rommelig en smoezelig restaurantj. Diverse Vietnamese gerechten worden geserveerd. Op weg naar de overnachtingplaats Dong Ha, komt de highway 1 aan de kust. De zee is hier de Chinese Oceaan. Bij Phye Son houden we even stil. Het weer is niet zo mooi om direct met de zwembroek aan de zee in te springen. Ook is de golfslag behoorlijk door de flinke wind. Wel waag ik mij tot mijn knieën in het zeewater voor de foto. Het water is koud en één golf is mij net iets te slim af. Een natte broek!. In Dong Ha overnachten we in een typisch communistisch hotel. Veel beton, grote zalen, kale gangen en eigenlijk vergane glorie. In het stadje zelf is niet veel meer te beleven. We besluiten 's avonds te gaan eten in het naastgelegen vier sterren hotel. Het hotel ziet er luxe uit, maar de uitvoering blijkt minder. In gebrekkig engels wordt ons menu opgenomen. Veel gerechten zijn niet voorhanden. Ik kies voor een pizza met seafood. Achteraf een prima keuze. Dit kon niet voor alle gerechten gezegd worden.