Tibet > Sky burial bij het Drigung Til Klooster

Als ik 's morgens wakker word, duik ik onder de warme douche. Aansluitend neem ik een goed ontbijt in het hotel. Ik ben weer klaar voor een twee-daags uitstapje buiten Lhasa. Voor het hotel staat de bus al klaar en we laden de bagage in. Ook zijn er enkele dozen water aangeschaft voor onderweg.

Tibet - Twee Tibetaanse jongen komen kijken als wij langs de kant van de weg aan het pick-nicken zijn

Goed drinken blijft belangrijk en we hebben meer dan honderd liter in de bus staan. In het centrum van de stad moeten de lunchpakketten nog opgehaald worden. De bus kan hier niet parkeren en er wordt streng gelet op illegaal parkeren. Daarom rijdt de chauffeur de bus in de inham van het hotel. Steekt de bus veelvuldig voor- en achteruit. Daarna herhaalt hij het kunstje enkele honderden meters verder. Dat hij hier het fietspad blokkeert schijnt weinig uit te maken. Na enkele manoeuvres in de drukke straat is er voldoende tijd gerekt om de lunchpakketten op te halen. Iedereen stapt weer in de bus en we gaan op weg.Vandaag rijden we naar het Drigung Til Klooster. We rijden hiervoor Lhasa uit, maar dit keer via een andere weg als de vorige keer. We verlaten Lhasa nu in het noord-oosten. Vlak voor de controlepost houdt de chauffeur stil en moeten we wachten langs de kant van de weg. De bus heeft te hard gereden over het achter ons liggende traject.

Tibet - Yaks zijn prima te gebruiken om goederen te vervoeren over hobbelige wegen

Als de bus te snel bij de controlepost komt, leidt dat tot een snelheidsboete. In het plaatsje onderweg maken we een korte wandeling door het dorpje. Het dorpje is niet veel meer dan één straat met winkeltjes en handel. Aan de andere kant van het dorp pikt de bus ons weer op. Een stuk verder op de route stoppen we voor de lunch. Op een grasveldje eten we de lunchpakketten op. Al snel worden we gadegeslagen door twee jongens die in de buurt aan het spelen waren en oude vrouwtjes komen langs om te kijken of er wat te halen valt. Na de lunch rijden we door naar het Drigung Til Klooster. Op de berghellingen onderweg zien we steeds meer yaks staan. Vooral de grotere yaks met lange haren zijn indrukwekkend om te zien. We rijden ook door kleine pittoreske dorpjes. Het lijkt ons leuk om hier door heen te wandelen, maar de chauffeur rijdt liever door. De lucht is dreigend en hij is bang dat regen de weg naar het klooster onbegaanbaar maakt. Misschien wil hij ook wel niet dat zestien toeristen met camera's door zo'n dorp struinen. Vanuit de bus valt ons op dat veel gewerkt wordt met yak-plakken. De plakken van yak-stront en stro worden als isolatie gebruikt op het dak. Wij dopen dit al snel om in een “yak-plak-dak”.Als we het klooster in de verte tegen de berghelling zien liggen, stappen we uit. Diegene die het leuk vinden, kunnen de laatste meters via een smal paadje omhoog lopen. Het is wel een hoogteverschil van 200 meter tot het klooster op 4.300 meter. Het is een pittige en soms steile klim maar het uitzicht over de vallei en het klooster is mooi. Het klooster ligt verder dan ik verwacht had. Ik heb me duidelijk verkeken op het hoogteverschil. Desondanks bereik ook ik het klooster.

Tibet - De tempels van het Drigung Til Klooster

De bus staat dan al voor het guesthouse geparkeerd. Het guesthouse is sober en de kamers zijn primitief. Wij slapen met z'n vijven in één kamer, de andere kamers zijn tweepersoonskamers. Verder hebben we één grote kamer om te eten. Het toilet is op de binnenplaats en is niet veel meer dan een gat in de grond. Het valt niet mee hier naar toilet te gaan. Het toilet is ranzig en stinkt. 's Middags wandelen we onder leiding van gids Gonbo de kora om het klooster. Gonbo heeft zelf in dit klooster gewoond, dus hij kan ons hier veel van de tempel en het klooster vertellen. De kora loopt ook langs de sky-burial plaats op 4.450 meter hoogte. De overledenen worden hier op de top van de berg neergelegd voor de gieren. De begrafenissen vinden 's morgens plaats, maar het heeft toch iets lugubers om deze plek zo te bekijken. Omdat het absoluut not done is om van deze heilige plaats foto's van te maken hebben we alle camera's in het guesthouse achtergelaten. Hoewel Gonbo ons niet wil verbieden foto's op de top te maken (wel van de sky-burial zelf overigens), is hij duidelijk opgelucht dat wij geen camera's bij ons hebben. Via de andere kant van de berg lopen we weer naar beneden en lopen tussen de huizen op het kloostercomplex door. Hier wordt hard gewerkt aan de renovatie van het klooster.'s Avonds eten we noodles met brood, tonijn, tomaat en komkommer. We praten nog wat na en langzaam verdwijnt iedereen naar zijn slaapzak. Terwijl ik in mijn bed stap realiseer ik me dat ik nog nooit zo hoog geslapen heb.