Thailand > Gebeten door een hond

Thailand - De omgeving ontdekken op de fiets

Ik slaap uit tot negen uur. Om half tien ga ik beneden ontbijten. De andere reisgenoten zijn er ook rond dit tijdstip. Isabelle heeft inmiddels aangifte gedaan. Zij moet voor haar nieuwe paspoort op en neer naar Bangkok. Bij de receptie huren we mountainbikes. De fietsen worden weinig uitgeleend en moeten eerst nog schoongemaakt worden. Omdat de versnellingen van veel fietsen niet goed werken, heeft de juffrouw bijna alle fietsen schoongemaakt. Uiteindelijk hebben we twee redelijke fietsen. Alleen kan bij mijn fiets het zadel niet omhoog. De portier van het hotel blaast voor ons de banden op. Daarna vertrekken we. We rijden richting Pattaya over de hoofdweg. Het is wel even wennen, omdat links gereden wordt. We rijden de boulevard op waar we gisteren liepen. Dit gaat weliswaar over in een voetpad, maar wij kunnen hier nog wel rijden. Door de straatjes komen bij het uitzichtpunt. De helling is te steil om te tegen op te fietsen met deze fietsen. Daarom loop ik het laatste stukje. Van boven heb ik een mooi uitzicht over de baai van Pattaya. Voorzichtig neem ik de afdaling. Echt veel vertrouwen in de remblokjes heb ik ook weer niet. We rijden richting het centrum van Pattaya. Bij een koffiezaak parkeren we onze fietsen - je bent een redelijke bezienswaardigheid op de fiets - en bestellen koffie. De koffiezaak hoort bij een groter warenhuis. Via de straatjes van Pattaya komen we in de buitenwijken terecht. De wegen zijn van zand en de huizen veelal krotten. Soms loopt een pad dood en moeten we weer terug. We proberen een route naar Jomtien te vinden buiten de kustweg om. Bij één van de wegen worden we nagerend door een blaffende waakhond. Deze hond bijt Geert licht in zijn been. Niet heftig, maar net genoeg om er even naar te laten kijken in een ziekenhuis. Het lukt ons om Jomtien te bereiken. Op de boulevard fietsen we een flink stuk naar het zuiden tot het einde van de boulevard.

Thailand - In het ziekenhuis voor een prik tegen hondsdolheid

Vervolgens fietsen we via de boulevard terug naar het hotel en leveren de fietsen in. Bij het zwembad treffen we de reisgenoten weer aan. Na een biertje op de kamer, rijden we met de taxi naar Pattaya. We proberen met de taxi naar het hospitaal te komen, maar de taxichauffeur begrijpt alleen het woord 'Pattaya'. Voor het winkelcentrum zet hij ons af, met de mededeling dat we er zijn. Hier blijkt echter geen hospitaal te zitten. We lopen een hotel in om de weg te vragen. Hopelijk spreekt hier iemand voldoende Engels. De hotel medewerkster oordeelt dat zij een ziekenhuis niet nodig vindt. We kunnen wel af met de apotheek aan de overzijde van de straat. De apotheek vindt een ziekenhuisbezoek wel nodig en wijst ons de weg. Het blijkt nog zo'n 15 minuten lopen te zijn. In het ziekenhuis moeten we een half uurtje wachten, waarna een arts naar de beet kijkt. Geert krijgt een prik tegen Hondsdolheid en moet de kuur in Nederland afmaken. We eten in het restaurant 'Klein Vlaanderen'. Hier horen we dat Sadam in Irak gevangen is. Via de boulevard lopen we naar South Pattaya. Een wandelgebied vol met cafés en hoeren. We hebben eigenlijk geen zin om in dit feestgedruis een terrasje te pakken. We nemen, aan het einde van de boulevard, een taxi terug naar Jomtien. Op de kamer sluiten we af met een biertje en gaan om half één slapen.