Reisavonturen Japan

Home > Japan > Betoverend Japan > Reisverslag dag 110

Reisverslag Betoverend Japan

8 augustus 2016 - 21 augustus 2016 (13 dagen)


Japan > Het strand van Suma

Dag 110 - Donderdag 18 augustus 2016

's Nachts is het rommelig in de slaapzaal. Niet zozeer dat er herrie gemaakt wordt, maar niemand heeft het licht uit gedaan. Misschien dat ik hierdoor wat onrustig slaap. Mijn buurman, een wat oudere Taiwanees, snurkt. Aan de andere kant van hem hoor ik iemand tegen het board bonken. Het helpt niet. Over het algemeen slapen hier alleen jongeren. Het overnachten in stapelbedden is de goedkoopste overnachtigsvorm in Osaka. Aan de andere kant is het wel de manier om met andere reizigers in contact te komen. In de ochtend komt het leven in de slaapzaal langzaam op gang. Ik doe ook rustig aan. Ik heb vandaag besloten om naar het strand te gaan. Ik wandel naar het Osaka station. Daarvandaan pak ik de trein naar Suma beach. Ik had een reisschema uitgezocht, maar ik ben eerder op het station. Een medewerker bij de informatiedesk geeft aan dat ik ook een trein eerder kan nemen. Als ik het perron op loop zie ik dat ik nog een trein eerder kan nemen. De trein naar Suma staat op het punt van vertrekken. Wanneer de deuren achter mij sluiten realiseer ik mij dat ik nu in de stoptrein gestapt ben en niet in de sneltrein. Dit betekent dat ik op alle tussenliggende stations stop. Even overweeg ik over te stappen, maar wat maakt een kwartiertje langer reizen uit. Ik geniet van het hoofdzakelijk stedelijk landschap en kijk naar de mensen die in en uit stappen. Suma beach ligt net voorbij Kobe. Het station ligt letterlijk aan het stand. Er zit nog geen twintig meter tussen. Het is mooi weer vandaag. Warm zelfs. Verschillende strandtenthouders spreken mij aan voor hun terras. Ik loop hen voorbij. Ik wandel over het strand en kijk naar de jongeren die in zee spelen. Op een van de terrasjes bestel ik een koffie. Ik had er niet bij gezegd dat ik hem ook warm wilde hebben. Even later zit ik aan een groot glas ice-coffee met ijsklontjes. Ook best lekker. Als ik het strand zo overzie, kan ik best mijn spullen op het strand laten liggen, terwijl ik een duik neem. Het ziet er veilig uit. Voor de zekerheid zoek ik wel een plekje nabij de badmeesterstoren. Het water is heerlijk. Om de badmeester niet zenuwachtig te maken, zwem ik niet te ver uit de kust. Er is eigenlijk niemand die verder de zee in gaat dan tot waar je kunt staat.

Japan - Het strand van Suma op nog half uurtje van Osaka

Verderop liggen boeien. Ik denk dat ik daar niet voorbij mag. Ver daarachter liggen betonnen dijken. Ik schat in dat dit voor bescherming is bij hoge golven of misschien wel tsunami's. Op het strand laat ik mij weer opdrogen. Heel lang houd ik dit niet vol. Het is gewoon te warm om te blijven liggen. Ik verplaats naar een van de restaurantjes voor een lunch. Fried noodles. De serveerster komt vragen waar ik vandaag kom. Als ik haar de reisroute laat zien is ze helemaal onder de indruk. Of ze mij mag volgen via Facebook? Aan het begin van de middag neem ik de trein terug naar Osaka. Ik moet in Kobe overstappen. Gelukkig begrijpt iedereen aan wie ik 'Osaka?' vraag, wat ik bedoel. Misschien moet ik in Nederland ook eens wat meer aandacht aan toeristen besteden. Zij begrijpen in Nederland waarschijnlijk net zo weinig van de richtingen als ik hier. Terug in het hotel doe ik een was. Hoewel hier alles in het Engels aangegeven staat, kom ik er ook niet uit. Ik betrap mijzelf er op dat het misschien ook gemakzucht kan zijn door alles te vragen. Ik raak in gesprek met Yuki, de jongen die mij de wasmachine uit legt. Het is mij niet precies duidelijk wat hij in het hostel doet. Klant of medewerker of iets er tussen in? Hij heeft economie gestudeerd en wil eigenlijk een internationale baan. Hij ziet het standaard levenspatroon van Japan niet zo zitten. Ik reageer verbaasd, omdat ik juist een maatschappij gezien heb waar mensen gezamenlijk staan voor het land. In Nederland leeft ieder voor zijn eigen belang. Ik geef hem het voorbeeld van afval op straat. In Nederland vindt men het al gauw het probleem van de overheid en de overheid moet het maar opruimen. Hier gooit niemand iets weg, maar neemt het mee. Ik begrijp van hem dat deze mentaliteit juist binnen het bedrijfsleven verstikkend werkt. Ik betwijfel of hij buiten Japan het utopia gaat vinden. Overal is wel iets. Een andere jongen geeft Engelse les aan kinderen in het hostel. Ook zijn rol is mij niet duidelijk. Ik vermoed dat ze beide gratis mogen overnachten als ze schoonmaken. Hij vraagt direct over het drugsgebruik in Amsterdam. Is het echt toegestaan? Voor het eten ga ik naar de wijk ten zuiden van het station. Hier zitten veel restaurantjes gericht op de forens. Om te eten na het werk schuift men aan aan een soort barretjes. Ik open een schuifdeur van een klein restaurantje. Ik schat dat er nog geen tien zitplaatsen zijn. Een sushibar. Of ik om wil lopen naar de ingang in de zijstraat. Vanaf deze zijde is de zitplaats niet te bereiken. De sushi kaart is met plaatjes. Zodra ik iets bestel wordt dit vers voor mijn neus klaar gemaakt. Zelfs als ik vraag of de inktvis per twee tegelijk gaat, staat het gerecht even later voor mijn neus. Op een stokje worden gekleurde kaartjes gestoken. Iedere kleur heeft zijn eigen prijs. De sushi kok hoeft maar drie klanten te bedienen. De rest wordt door collega's gedaan. Het voelt wat ongemakkelijk dat hij direct staat te wachten zodra ik de menu kaart maar aan raak. Weer buiten ben ik de richting kwijt. Welke kant was het station? Ik heb zo gedwaald door de smalle straatjes. Een man wijst mij dat ik net de verkeerde kant op loop. Ga onderlangs, adviseert hij mij. Op straat is het veel te warm. Aarzelend sta ik even verderop bij een trap. Is dit alleen de ingang van de metro? Beneden ligt een compleet winkelcentrum. Honderden mensen winkelen hier of zijn vanaf het station op weg naar hun bestemming. Onder de grond door wandel ik terug naar het station en daarvandaan naar mijn hostel.



Jojo-ji tempelDe enorme Boeddhistische Jojo-ji tempel is in 1975 herbouwd
FilosofenrouteDe filosofen route aan de oost kant van Kyoto
Murasaki ShikibuEen standbeeld van een Japanse schrijver aan de rivier in Uji
Byodoin TempleDe Byodoin tempel staat afgebeeld op de Japanse 10 yenmunt en het 10.000 yenbiljet