Kazachstan > Naar het Altyn Emel N.P.

's Morgens hebben we ons verslapen. We hadden om half negen afgesproken voor het ontbijt, maar worden pas tegen negenen wakker. Snel douchen en aankleden. Heel erg is het niet, want de motor van Milko is nog bij de garage. Om tien uur gaat de zaak open. Dan weet hij ook de status. Wij wachten in spanning zijn berichtje af of we of we langer in Almaty blijven of niet. Gelukkig komt al snel een berichtje. De motor is bijna klaar. We pakken onze bagage op de hotelkamer en rekenen de was af. Een astronomisch hoog bedrag. Voor de was voor twee personen moeten we ruim 50 euro afrekenen. Misschien hadden we vooraf de prijslijst moeten bekijken. Om één uur verlaten we gezamenlijk Almaty. We rijden de stad uit in noordelijke richting. De snelweg A6 is een brede goede snelweg. Op sommige plekken zijn ze nog bezig met wegwerkzaamheden. Regelmatig rijdt het verkeer op één weghelft. Het is niet altijd even duidelijk wanneer dit gebeurt. Bij Saryozek moeten wij volgens de navigatie een scherpe draai maken. Ik heb de indruk dat we tegen het verkeer in rijden.

Kazachstan - Rijden door het National Park Altyn Emel

Dit is waarschijnlijk ook zo, maar niemand maakt zich hier druk om. De weg oostwaarts is direct minder goed. Kuilen en bulten. We waren ze bijna gaan missen. Het is op de kaart niet helemaal duidelijk waar de ingang van het nationale park Altyn Emel is. Het moet in de buurt van het plaatsje Basshi zijn, maar Basshi is op de kaart en in de navigatie niet te vinden. Als we het vragen wijst iedereen naar hetzelfde punt op de kaart. Hier zal het dan wel liggen. Het ticketoffice wordt gerenoveerd. Beneden zijn bouwvakkers bezig. We lopen mee naar de eerste verdieping. Een kamertje wordt speciaal voor ons geopend. We rekenen af voor: één ranger, één auto, twee motoren en vier personen. We kunnen vannacht op de campsite bij de zandduinen slapen. Het klinkt allemaal prima. Buiten gekomen blijkt het de bedoeling dat de ranger in onze auto mee reist. Dat gaat niet passen. Dan kunnen we niet in het park overnachten. Als we laten zien dat onze navigatie de campsite kan vinden, kan het toch wel. Voor de route naar de Altyn mountains krijgen we een uitgebreide getekende beschrijving mee. Er hoeft nu geen ranger mee. We gaan op pad. De weg naar de sanddunes is ongeveer veertig kilometer. De onverharde weg valt alles mee. Op het zand en grind kunnen we redelijk doorrijden. Hierdoor bereiken we tegen half acht de campsite. De aanwezige ranger heet ons welkom in het Russisch en wijst ons de kampeerplaats. Terwijl we onze tenten opzetten, merk ik dat er veel muggen zitten. Overal gezoem. Ook tijdens het eten blijven de muggen actief. Snel trek ik lange kleding aan en deet ik mijzelf goed in. Hopelijk hebben we in de tent geen last van deze beestjes.