Reisverslag Indonesië: Sumatra, Java en Bali

6 mei 2015 - 4 juni 2015 (30 dagen)


Indonesië > Oog in oog met een Orang Oetan

Dag 5 - Zondag 10 mei 2015

Ik maak mij gereed voor een lange trekking door het Gunung Leuser National Park. Hier komen nog de orang-oetans voor. Tot enkele jaren geleden werden de orang-oetans tweemaal daags bijgevoederd, maar dit probeert men af te bouwen zodat de apen zelfstandiger worden. Hierdoor is het bezoeken van een voederplaats geen garantie meer voor het zien van een orang-oetan. Ik ga daarom een lange trekking maken door het park. Bij het ontbijt ontmoet ik Lilic. Hij begeleidt mij vandaag door de jungle. Na een kwartiertje kom ik bij de toegangspoort van het nationale park. Ik kijk om mij heen of ik al dieren zie.

Indonesië - Een Oerang Oetan bij de voederplaats

Niets. Lilic maakt een roepend geluid. Vanuit de verte hoor ik een roep terug. Een orang-oetan? Lilic schiet in de lach. Nee, dit is een andere gids. Orang-oetans reageren niet op een menselijke roep, maar bewegen daarop wel vaak in de bomen. Hierdoor hoopt hij ze op te sporen. De andere gidsen en speciale spotters geven geluidssignalen als ze een orang-oetan gevonden hebben. Ook wij worden geroepen. Lilic snelt vooruit. In een rap tempo volg ik hem dwars door de struiken. De spanning neemt bij mij toe. Even verderop wijst Lilic omhoog. Een jong vrouwtje zit in de boomtoppen. Geweldig! Hoewel mijn dag al niet meer stuk kan, ga ik op zoek naar andere orang-oetans. Het pad gaat voortdurend op en neer. Door de regenval van gisteravond is de ondergrond glibberig. Ook zijn de boomstammen glad. Ik daal voorzichtig af tot een klein beekje en klim aan de andere zijde weer steil omhoog. Het is drukkend warm in het bos. Mijn T-shirt is doorweekt. Bij de voederplaats zitten twee orang-oetans. Eerder vandaag is hier eten neergelegd en deze twee apen hopen dat een gids stiekem nog iets extra's neerlegt. Helaas is dit niet toegestaan. Dit geeft mij de gelegenheid om de orang-oetans van dichtbij te bekijken. Als we weer bij de voederplaats weg zijn, wordt pauze ingelast met fruit van meloen, banaan en passievruchten. Vreemd eigenlijk dat de apen hier niet op af komen. Wel komt een pauw aangewandeld om de restjes op te ruimen. Lilic vertelt over de orang-oetan Mina. Zij is agressief en eist eten van de rangers. Lilic is eerder door haar aangevallen. Als in de verte een orang-oetan in de bomen beweegt, kijkt hij eerst goed welke aap het is.

Indonesië - Oerang Oetan Sandra klimt met haar kleintje naar de grond

De kust is veilig. Het is Sandra met een jonge op haar rug. Zij is net zo nieuwsgierig om ons te zien. Ze klimt met haar kleine naar beneden. Ze nadert mij tot enkele meters. Zij kijkt mij recht aan. Geweldig! Als Sandra de boom weer in gaat, ga ik ook verder. Plots houdt Lilic stil. Er beweegt iets in de bossages. Het is Mina! Zij is samen met twee jonge orang-oetans. Mina heeft de ranger al gezien. Snel klimt ze naar beneden. Lilic wijst mij waar ik veilig kan staan en foto's kan nemen. Hij haalt ondertussen een banaan tevoorschijn. Gretig pakt Mina de lekkernij. Direct steekt zij haar hand uit voor de volgende. Dit kan lang gaan duren. Lilic roept hard 'Sandra' en legt mij uit dat Mina bang is van Sandra. Achter mij bewegen de bomen. Er komt een orang-oetan aan. Mina wordt nerveus. Ze laat de banaan voor wat het is en komt mijn kant op stuiven. Ik duik weg. Vanaf de plek waar ik stond kijkt ze welke aap nadert. Als ze ziet dat het inderdaad Sandra is, kiest zij het hazenpad. Sandra klimt op haar gemak naar beneden om de restanten op te eten. Ik kan haar prima fotograferen. Na deze spannende ontmoeting klim ik naar een hoge bergtop. Via een steil en glad pad maak ik snel hoogte. Ik moet er niet aan denken dat je hier loopt in een flinke regenbui. Soms heb ik de wortels nodig als houvast om verder te komen. Boven neem ik even rust. Lilic ziet de bomen bewegen. Is het Mina weer? Uit voorzorg doe ik mijn rugzak alvast om. Het blijkt Sandra te zijn. Ze volgt mij. Mina heeft ook niet stilgezeten. Zij zit verderop bij het pad. Lilic gebaart mij te wachten. Voorzichtig wordt Mina afgeleid met bananen, zodat ik kan passeren. Een spannend moment. Op de terugweg naar de lodge is het tijd voor de lunch. Binnen enkele ogenblikken wordt een heerlijke nasi goreng met ananas toe gepresenteerd. terug bij de Lodge laat ik de geweldige ervaring op mij inwerken. In de namiddag wandel ik Bukit Lawang in.

Indonesië - Een gammele hangbrug brengt mij in het dorpje Bukit Lawang

Via een smalle en wat krakkemikkig ogende hangbrug steek ik over. Ik moet hiervoor 2.000 IDR (15 cent) betalen. Aan de andere kant liggen allemaal souvenirshops. Het is zondag en veel lokale mensen uit Medan recreëren langs de rivier. Kinderen varen met een tube over de rivier, anderen zwemmen in het snel stromende water. Ik wandel langs de kraampjes. Doordat de kraampjes aaneengesloten staan is er een overdekte straat ontstaan. In één van de restaurantjes bestel ik een biertje. Ik kijk vanaf het terras over de rivier. Weer aan de andere zijde van de rivier vind ik een leuk restaurantje. Ik bestel een pizza op een terras aan het water. De ober waarschuwt mij dat het lang kan duren. Dit lijkt mij niet erg. Ik zit prima en ben toch al aan de vroege kant. Bijna twee uur later wordt mijn pizza gebracht. Het wachten was niet voor niets. De pizza smaakt prima. Wel is het ondertussen gaan bliksemen. Een nieuwe regenbui hangt in de lucht. Ik reken snel af en wandel terug. Helaas ik ben te laat. Nog voordat ik de Eco Lodge bereikt heb, barst de regen in alle hevigheid los. Zelfs mijn paraplu begint door te lekken door de grote hoeveelheid water. Ironisch genoeg is de bui bijna over als ik weer bij mijn huisje ben. Ik droog mij af en maak mij gereed om naar bed te gaan. Plotseling hoor ik een dier lopen over de bamboe plafondplaten boven mij. Een muis? In een flits zie ik een klein eekhoorntje uit het plafond, via mijn klamboe naar beneden schieten. Ik schrik mij een ongeluk. Waarschijnlijk zoekt hij een plekje om te schuilen maar waarom precies in mijn kamer? Met mijn zaklamp doorzoek ik de kamer en kijk onder de bedden. Hoewel ik er van overtuigd ben dat hij zich onder het bed verstopt moet hebben, kan ik niets vinden. Ik besluit gewoon te gaan slapen.



ZwaveldragerDragers halen iedere dag zwavel uit de Ijen vulkaan krater
Batak huizenDe traditionele Batak huizen worden op het eiland Samosir nog steeds gebruikt
Olifanten wassenDe olifanten gaan op weg naar de rivier om gewassen te worden
Regen, heel veel regenTegen de avond barst regelmatig een flinke regenbui los

Reisverslag Indonesië: Sumatra, Java en Bali

Ben jij een wereldreiziger?