Vorige - Overzicht - Nepal/Tibet - Volgende Zaterdag 15 september 2007 Amsterdam – Londen - Doha Het is kwart voor drie deze zaterdagmiddag als we met z’n vieren naar Schiphol rijden. Onderweg zit ik me af te vragen voor de hoeveelste keer ik op reis ga via Schiphol. Ik heb vandaag nog voldoende tijd om dat uit te rekenen. Op Schiphol treffen we de medewerker van Sawadee bij de balie aan. Wij blijken de laatste passagiers van de groep te zijn. De vlucht gaat ook om 17.20 en niet om 17.35 wat ik in mijn hoofd had zitten. Uitgaande van de geadviseerde 2½ uur, zijn we dan ook aan de late kant. Snel door de douane, een kopje koffie en door naar het vliegtuig. Hier wordt de handbagage gecontroleerd en even later stap ik in het vliegtuig voor de eerste vlucht naar Londen Heathrow. Om half zes stijgen we op en even voor half zes landen we weer op Heathrow. Het blijft mooi zo’n tijdsverschil. Ondertussen heb ik uitgerekend dat deze reis mijn twintigste reis is vanaf Schiphol. Londen Heathrow vergt altijd veel tijd. Ik vind het een vervelende luchthaven. Allereerst moeten we met de bus naar de terminal, daarnaar weer met een andere bus naar terminal 3 en ik maak me op voor de strenge handbagagecontrole op deze luchthaven. Naast de gebruikelijke scan moeten hier ook de schoenen uit. In mijn ogen allemaal een controle met een schijnzekerheid. We vertrekken pas om half tien richting Doha, dus hebben voldoende tijd om wat te eten en te drinken. We verzamelen de Britse ponden die we bij ons hebben en wat we tekort komen betalen we met de creditcard. Om half tien stijgen we met Qatar airlines op richting Doha. Een vlucht van bijna zes uur. Tussen het diner en het ontbijt is een korte gelegenheid om de ogen te sluiten. In Doha is het al ochtend als we aankomen op de luchthaven. De piloot meldt nog net dat het Ramadan is in Qatar en dat eten en drinken in openbare gelegenheden verboden is.Zondag 16 september 2007 Doha - Kathmandu Het is pas half zes in de ochtend, maar het is wel al 28 graden in Doha. Gelukkig heeft de terminal airco (waar hebben ze dit niet in dit oliestaatje?). Om half acht kunnen we weer boarden voor de laatste vlucht van vandaag naar Kathmandu. Op de luchthaven zien we niets terug van een eventueel eet-verbod in verband met de Ramadan (voor niet moslims dan). Het restaurant verkoopt gewoon koffie en we nemen snel een kop. Om kwart voor acht stijgen we voor de derde keer op voor een vlucht van bijna vijf uur. De klok schuift ook weer mee. Dit keer drie uur en een kwartier. Het is voor de eerste keer dat ik in een land ben waar de tijd niet gelijk loopt met de hele uren. Ik probeer me een reden te bedenken waarom een land dit zou doen, maar kan hier weinig bij voorstellen. Als we Nepal naderen is het bewolkt. Kathmandu ligt in de Kathmandu-vallei tegen de Himalaya aan. Ik ben inmiddels de reis wel aardig zat en ik ben blij dat ik door het vliegtuigraam de eerste huizen van Kathmandu onder mij door zien glijden. Even later raken de wielen de grond van de landingsbaan.
Vorige - Overzicht - Nepal/Tibet - Volgende |